MGCC Holland

De mensen achter MG

Samenvatting

MG, een merk met een lange traditie. Het begon in 1922 met aanpassingen aan bestaande auto's. In 1925 kwam de eerste Vintage MG, de Old Number One. Veel modellen volgden daarna. De naoorlogse MGA's, MGB's, Midgets en MGF/TF's zijn het talrijkst. In 2005 rolde de laatste geheel Engelse MG van de band. Het Chinese SAIC brengt nu nieuwe (hybride en electrische)MG-modellen - overigens vanuit de ontwerpstudio in Engeland - op de markt in Azië, Engeland en sinds 2020 ook in Europa.

MG is een Britse autoconstructeur uit Longbridge. MG betekent eigenlijk Morris Garages. Het was aanvankelijk een dealer voor Morris, Humber, Singer, Standard en Wolseley en eigendom van William Richard Morris (geboren in Worchester, 1877 - 1963), de latere Lord Nuffield.

Morris was ook een filantroop. Zo was hij de oprichter van de Nuffield Foundation, de Nuffield Trust, het Nuffield College in Oxford en Nuffield Health. Deze organisatie, opgericht in 1957,  is nog steeds de grootste liefdadigheidsinstelling voor de gezondheidszorg in de UK.

Morris was tevens de bedenker van het idee dat mobiliteit voor iedereen toegankelijk moest zijn.

In de schuur bij zijn ouderlijk huis begon William Morris een fietsenreparatiebedrijf, een lucratieve handel in die dagen vanwege de slechte kwaliteit van de wegen. Maar hij dacht meer te kunnen verdienen als hij met zelfgebouwde fietsen aan wedstrijden mee kon doen, om die uiteraard te winnen. Hij werd een succesvolle wielrenner die  vele wedstrijden won. Vervolgens verlegde hij zijn aandacht naar de motorfiets, een niet al te grote stap. In 1902 introduceerde hij zijn eerste zelf ontworpen motorfiets. Hij verhuisde naar een nieuw pand in Holywell Street, waar hij motorfietsen met de Franse 2,75 pk De Dion motor bouwde. De concurrentie had echter betere ontwerpen met types als Phelon and Moore, Scott en Singer. Morris motorfietsen waren in die tijd van een eenvoudig ontwerp en de fabrikanten waagden zich al voorzichtig aan het ontwerpen van een auto. Omdat Morris niet voldoende geld bezat, kon hij zijn droom - het bouwen van auto's -  niet realiseren en startte hij in plaats daarvan met een garage voor de verkoop en het onderhoud van diverse automerken. Later werd hij officieel dealer van merken als Humber, Singer, Standard en Wolseley. Vanuit zijn werkplaats aan de Queen's Lane in Oxford bouwde hij één van de grootste automobielimperiums uit zijn tijd, waarvan het merk MG een spin-off werd. Er zijn in totaal bijna 850.000 MG's geproduceerd tot de sluiting van de Engelse fabrieken in 1980.

1902 Morris showrooms	1912 Oxford	Longwall Street	The MG Car Company

In 1910 bouwde Morris zijn eerste auto, de Morris Oxford, voorloper van de MG. Wel was deze auto een samenraapsel van diverse merken, feitelijk deed Morris uitsluitend de assemblage. Ook in latere tijden is dit zo gebleven, alleen werden steeds meer toeleveranciers door Morris overgenomen.  De auto's waren zeer betrouwbaar, waardoor ze een goed imago hadden opgebouwd. Echter in 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit en maakte de productie van auto's plaats voor die van munitie. Dit duurde tot 1918. In die tijd waren de bedrijven Morris Motors en Morris Garages uit elkaar gehaald. Morris Garages legde zich uitsluitend op de verkoop toe, Cecil Kimber (1888-1945) werd in 1921 benoemd tot verkoper. Een jaar later werd hij de eerste algemeen directeur. Hij begon vrijwel direct met het zelf bouwen van auto's en maakte aanpassingen aan de standaard Morris Cowley. Het chassis werd verlaagd, er kwam een sportievere carrosserie van Carbodies en de Hotchkiss-kopklepmotor alsmede het gehele remsysteem werden gemodificeerd. "Kim", zoals hij werd genoemd, was de ontwerper van deze Morris Garages "Chummy". Van dit model werd een speciale wedstrijdversie gebouwd, die beter bekend is als de "MG Number One". Daarmee behaalde hij in 1925 de gouden medaille tijdens de Land's End Trial. Zoals Kimber aangaf, waren de initialen MG een eerbetoon aan Lord Nuffield. Het waren de initialen van zijn eerste bedrijf: Morris Garages. In 1928 wordt door hem het nieuwe bedrijf "The M.G. Car Company" opgericht. Kimber groeide uit tot een legende in de wereld van autoraces en verbrak met zijn experimentele ontwerpen vele wereldrecords. Hij kwam in 1945 om het leven bij een treinongeluk. 

Cecil Kimber	de Abingdon fabriek	1922: Cecil en Old Number One	Cecil en de K3 Magnette (Corsica body)

Meer informatie over de diverse MG-types is te vinden op de website van de MG Owners Club: MG Owner's Club (UK) Model guide

Diverse filmpjes over de historie van MG vind je hier:

MG door de jaren heen

November 1923. In het tijdschrift The Isis verschijnt een eerste artikel over de Super Sport Morris en wordt de merknaam MG geïntroduceerd. Hierbij zou ook gebruik gemaakt zijn van de octagon, het achthoekige logo met de letters MG erin geplaatst. In oktober 1924 adverteerde Morris Garages in de Brooklands Gazette met de "MG Super Sports Morris" en werd het beroemde achthoekige logo voor het eerst officieel in gebruik genomen. Deze welbekende auto kennen we vandaag als de MG number One, die in 1925 werd afgebouwd. Ingrijpende veranderingen werden doorgevoerd. Zo werd in 1926 de "Bullnose" vervangen voor de "Flatnose", voorzien van een meer conventionele radiateur en kwam er een andere carrosserie. Kim gebruikte als levensmotto de slogan "Safety Fast". Er is slechts één auto-ongeluk bekend waar hij bij betrokken was. Morris Garages ontgroeide haar onderkomen driemaal, voordat het in 1929 naar Abingdon on Thames, een voorstad van Oxford, verhuisde. De gebouwen van Pavlova Leatherworks werden in gebruik genomen en de productie zou hier tot de sluiting in 1980 blijven. Chief engineer in Abingdon was de in 1920 in dienst getreden Sydney Enever, die later de grondlegger zou worden van de MGA: biografie sydney enever

In 1928 werd een nieuw bedrijf, de M.G. Car Company opgericht. Tijdens de vroege jaren dertig werd de naam MG synoniem met de term "sports car". Hun auto's werden gepromoot door succesvolle racewedstrijden. Zo meldde het blad "The Autocar" destijds, dat de MG Midget geschiedenis zou schrijven in de racewereld. Er werd geracet met de 4-cilindermodellen (Midget) en de de 6-cilindermodellen (Magna en Magnette). De Magnette K3 is de meest beroemde MMM-racer.

MG Emblemen	De Bullnose	De Flatnose	Old Number One	Safety Fast !

Het merk bleef niet onopgemerkt en in oktober 1930 werd in de Temple Press's The Light Car & Cyclecar uitgave een brief van een lezer (Roy Marsh) gepubliceerd met de vraag: "Zullen we een MG Car Club beginnen?". 

Korte tijd later waren er reeds 200 leden en was de MG Car Club een feit. Roy Marsh werd de eerste officiële secretaris van de car club. Door zijn inzet en persoonlijkheid heeft de coureur George Eyston ook veel bijgedragen aan de populariteit van MG en de MG Car Club.

The first complete MG Car Club History was compiled by the late Mike Hawke and published in 2000 to celebrate the 70th Anniversary of the Club. The book was soon out of print, there was clearly a need for a replacement and Peter Browning volunteered to edit an enlarged and updated version. READ the complete history. Enjoy!

De eerste serieuze productieaantallen werden gerealiseerd met de 14/28 Super Sport modellen, 400 stuks. Later volgden de 14/28 Super Sport twee en vierzitter, in open of gesloten Salonette koetswerk-uitvoering. Ondanks de introducties van de 14/40 en de 18/80 lag de echte passie van Kim bij de lichtgewicht tweezitter roadster. Zijn meesterwerk werd de 1929 MG Midget, gebouwd rond een 843 cc Morris Minor motor. 

MG 14/28 Super Sport	MG 18/80	MG Midget 1929 - 1932

De succesvolle MG Midget types:

1928 MG M-type Midget	1932 MG K3 Magnette	1933 MG J4 Supercharged	1934 MG Q-type Racing Midget

In 1935 verkocht William "Lord Nuffield" Morris al zijn privébedrijven aan Morris Motors Ltd. Puristen zijn niet blij met deze stap, omdat in hun ogen MG nooit meer hetzelfde zou zijn. Minder modellen, minder racewedstrijden waaraan meegedaan werd, en de MG-badge die op niet-MG modellen werd geplaatst, zoals de Morris Oxford en de Morris 1300. Een droevig einde van MG's sportcarrière. Daarnaast brak in 1940 WWII uit en werd de fabriek in Abingdon-on-Thames veranderd in een productielocatie voor oorlogsmachinerie: tanks, gepantserde voertuigen en vliegtuigmotoren. Omdat Kimber zich niet goed kon aanpassen aan deze veranderingen werd hij in 1942 door de toenmalige eigenaar, de Nuffield Organisation, ontslagen. Realisten echter geven aan, dat zelfs na Kimbers dood in 1945, betaalbare sportauto's werden gemaakt en verkocht, zoals de TA Midget, MGA, Midget en MGB. In 1952 werd Morris gefuseerd met Austin en ontstond het BMC-concern. 

Het BMC merkenhuis	MG EX175	UMG400, voorloper van de MGA

In datzelfde jaar werd een prototype (EX175, kenteken HM06) met TD mechaniek gebouwd, en aan het toenmalige hoofd BMC, Leonard Lord, getoond. Dit prototype was grotendeels gebaseerd op UMG400, een TD-special, waarin door George Philips in 1951 tijdens de 24-Uren van Le Mans geracet werd. Lord wees echter verdere ontwikkelingen af, omdat hij kort te voren besloten had de Austin-Healey 100 in productie te laten gaan. Door deze beslissing zakten de verkopen van MG nog verder weg. 

Mede door de successen tijdens de 24 Uren van Le Mans in 1955, werd het toegestaan dat er een nieuwe sportauto werd ontworpen: de MGA, voorzien van een 1.5-liter viercilinder BMC B-motor, ontworpen door Sydney Enever. In enkele jaren werden hier meer dan honderdduizend stuks van gebouwd. Vooral op de Amerikaanse markt was de MGA een groot succes. Ondanks succesvolle voorgangers als de MGA en MGB werd de in 1967 gelanceerde drie liter zes cilinder, bekend als de MGC, geen verkoopsucces. Ook latere modellen wisten geen grote verkoopaantallen te realiseren. Op 10 september 1979, kort na de viering van het 50-jarig jubileum van de fabriek in Abingdon, werd de sluiting van de gehele MG-fabriek aangekondigd. In 1980 werd de productie in Abingdon definitief gestopt en werden de gebouwen in 1981 verkocht en vervolgens gesloopt. Een ruim 50-jarige geschiedenis was ten einde gekomen.

MGA 1600 (1960)	MGB (1963)	MGC GT (1969)

Ondergang en faillissement

De werkelijke doodsteek kwam volgens sommigen door het management van British Leyland, dat de naam MG in de jaren zeventig volgens hen verkwanselde. Van 1982 tot 1990 waren de auto's niets anders dan getunede versies van de Austin Maestro, Austin Montego en Austin Metro met een MG-badge. Deze drie modellen staan ook bekend als MG M-serie en werden tot 1990 vervaardigd. Jarenlang was MG ondergeschikt geweest in de concerns waarvan het merk onderdeel heeft uitgemaakt: BMC, BMH en British Leyland. Zo werd onder het BL-bestuur vooral ingezet op de Triumph, die vervolgens met de TR6 op de markt kwam. 

Nadat er drie jaar lang geen MG-auto was geproduceerd, werd tijdens de Birmingham Motor Show van oktober 1992 de MG RV8 gelanceerd, een model dat sterk leek op de MGB die in 1980 uit productie was genomen. Deze roadster, die slechts gedurende twee jaar in zijn thuisland en in Japan werd aangeboden, had een 4,0-liter V8-motor van Rover. Er werden ruim tweeduizend exemplaren geproduceerd.

In 1994 nam de Duitse autofabrikant BMW de Rover Group over en lanceerde, aangemoedigd door het verkoopsucces van de MG RV8, in 1995 een geheel nieuw MG-ontwerp: de MGF. Deze F was de eerste MG met een middenmotor achter de voorstoelen, een viercilinder met een cilinderinhoud van 1,8-liter. De MGF werd onthuld in het Heritage Museum in Gaydon, door de dochter van Cecil Kimber en good old Stirling Moss! Vanaf de start was de MGF een verkoopsucces.

MG RV8	MGF	MGTF 135 85th anniversary

Reeds in 2000 verkocht BMW de Rover Group (inclusief het merk MG, maar zonder de merken Mini en Land Rover) aan de Britse Phoenix Venture Group vanwege de aanhoudende zwakke inkomsten van de Britse vestiging, die om marketing redenen daarna MG Rover Group werd genoemd. Vanaf medio 2001 werden de sportieve MG-versies MG ZR, MG ZS en MG ZT op de bekende manier gebouwd op basis van de Rover-modellen 25, 45 en 75. Deze modellen zijn bekend geworden als de MG Z-serie. Er werd zelfs met de MG Lola LMP675 weer deelgenomen aan de 24 Uren van Le Mans. Na overname van het Italiaanse merk Qvale werd de MG XPower SV in 2004 geïntroduceerd. 

MG Z-serie	MG Lola LMP675	MG XPower SV

Uiteindelijk kon de MG Rover Group zich door te kleine marktaandelen en te weinig financiële middelen niet op de internationale automarkt handhaven. In april 2005 werd het faillissement aangevraagd, waarmee ook het doek viel voor MG.

Nieuwe start in Azië en Europa

In 2006 maakte de Chinese autobouwer Nanjing Automobile Group bekend, dat men de merknaam MG en andere activa van de MG Rover Group had gekocht. Op zijn beurt werd Nanjing Automobile kort daarna overgenomen door SAIC Motor. De MG-productie startte in 2007 opnieuw in China. Op 26 juni 2011 werd voor het eerst in 16 jaar weer een geheel nieuw MG-model voorgesteld in het Verenigd Koninkrijk, de MG 6.

MG3	MG5	MG6	MG7

Per oktober 2019 keerde het merk ook weer terug op de Nederlandse markt. Verkoop en onderhoud komen voor rekening van dealergroep Van Mossel, met twee showrooms en zestig servicepunten. Het eerste model is de MG ZS EV, een 100% elektrische SUV, binnen enkele jaren moeten nog zeven modellen volgen.

MG ZS EV	MG E-Motion	MG Cyberster

Hier een overzicht van MG modellen vanaf 1923 : MG type overzicht vanaf 1923

BMC reclame folders uit de jaren vijftig:  BMC folder 1955       BMC folder 7/58         BMC folder 1958

1928-1935	1935 - 1952	1952 - 1980	1980 - 1994	1994 - 2000	2000 - 2005	2006 -	2019 -

J.J. Molenaar te Amersfoort

Geschiedenis

Johannes Jacobus Molenaar (1891 - 1957) opende in de begin jaren twintig een kleine werkplaats in Hoevelaken. In 1924 vond uitbreiding plaats in Hilversum. Een grote stap komt in 1928, als hij een grotere garage in Amersfoort opent. Hier heeft hij ook het dealerschap van merken als Cadillac, Buick, LaSalle, FIAT en Citroen. In 1929 verkoopt hij de garage aan Henri Nefkens.

Morris en MG

Al vanaf 1913 werden er Morris auto's in Nederland geïmporteerd. Veel importeurs wisselden elkaar af, de verkopen bleven helaas laag. Daarom besluit William Morris in 1927 een assemblagefabriek in Nederland op te richten:  de N.V. Morris Automobielfabrieken.  Ook hier bleef commercieel succes uit en de assemblage werd gestaakt. 

Na begin 1932 gestart te zijn met de verkoop van MG's in Nederland, wordt J.J. Molenaar met ingang van 1 januari 1933 officieel importeur van dat merk. Toen Morris de activiteiten in Nederland staakte, werd de import van Morris-personenauto’s en vrachtwagens aan Molenaar overgedragen. Zowel Morris als MG werden goed verkocht, maar na het begin van WWII was het niet meer mogelijk om auto's vanuit Engeland te importeren. Tijdens de oorlog werd het bedrijf onder Duits toezicht geplaatst. Zij hebben echter nooit de 36 gloednieuwe Morris-personenauto’s gevonden die Molenaar had ingemetseld op de zolder.

           

Molenaar's Nederlandse Autofabrieken

Na het einde van de oorlog werd de import van auto's opnieuw opgestart. De levertijden van Morris waren kort, maar de import was een kostbare zaak. Dat bracht Molenaar ertoe om de wagens in onderdelen, zogenaamde CKD-kits (Complete Knocked Down) te importeren en in eigen beheer te assembleren. Er volgde in 1952 een verhuizing van de activiteiten van Jutphaas naar Amersfoort. Hier werden de Morris Oxford en de Morris Minor gemaakt. Er werkten 300 medewerkers en er werd een productie van 4.000 stuks per jaar gerealiseerd.

De Morris-auto's werden in Nederland zeer goed verkocht. In 1947 waren er 1.500 registraties bekend, in 1957 waren dat er al 15.000. In latere jaren kwamen er nog andere modellen bij, zoals de MGA, Austin A40 Cambridge en de Austin Seven.

Bij de assemblage werden waar mogelijk Nederlandse onderdelen gebruikt: banden van Vredestein, Philips lampen en autoradio's, Valspar onderdelen en andere merken als Coenen en Hamstra. Reeds in die jaren werd er volop geëxporteerd naar landen als België, Duitsland, Frankrijk en Algerije.

Einde van de assemblage en oprichting BL Nederland

In 1957 overleed de oprichter Molenaar en werd het bedrijf door zijn zoon voortgezet. De assemblage werd in die jaren echter steeds minder rendabel en door de toetreding van Engeland tot de EEG werd de import van auto's goedkoper en kwam er steeds meer concurrentie. In 1966 werden de laatste 180 Morris-personenauto’s bij Molenaar geassembleerd. 

In 1970 wordt British Leyland Nederland opgericht en mag Molenaar niet langer Morris en MG auto's importeren. Dealeractiviteiten was wat er voor Molenaar overbleef. Na het beëindigen van de productie van Morris en MG werd Molenaar dealer van Citroën.

Hier kun je alle informatie vinden over de assemblage van Austin, Morris en MG bij de firma J.J. Molenaar uit Amersfoort.

Molenaar Amersfoort assemblage

Link naar meer informatie over de firma J.J. Molenaar: J.J. Molenaar bedrijf Amersfoort

Een film over de  assemblage bij Molenaar in 1952:

Bronvermelding: klik hier voor de bronvermelding: bronvermelding
In het clubblad van september 2004 is een special opgenomen over het merk MG: september 2004