Sport

De meeste MG's zijn ontworpen als een sportwagen

MG's worden nog steeds ingezet bij diverse vormen van competities op de circuits in binnen- en buitenland. Ook onze club houdt zich bezig met de sportieve kanten van het rijden in een MG. Zo organiseren wij een aantal evenementen per jaar om de eigen MG op het circuit op een veilige manier los te laten.

Midland circuit Lelystad

Eens per jaar huren we het Midland Circuit in Lelystad een hele dag af. Daar zetten we op het gehele banenstelsel een parcours uit, zodat er een "Reuzenslalom" ontstaat. Iedere deelnemer wordt individueel gestart, waardoor aanrijdingen uitgesloten zijn. Deze dag is uitermate geschikt om de mogelijkheden van jouw auto en jezelf bij een relatief lage snelheid te ontdekken.

Circuit Zandvoort

Op het circuit in Zandvoort zijn we ieder jaar op de twee tweedaagse evenementen aanwezig, t.w.: Het Nationaal Oldtimer Festival / Supercars&Classics en het British Race Festival. Tijdens beide evenementen hebben we dan een exclusieve MGCCH - baansessie, waar je uitsluitend met eigen clubleden 20 minuten op ons F1-circuit mag rijden. Het zijn "Vrijrijden" sessies , dus duidelijk geen wedstrijd. Je kunt je eigen snelheid bepalen. Echte aanraders om eens te ontdekken hoe het nu zit met de "ideale lijn", "rempunten" en "bochtensnelheid". Op deze dagen presenteren zich tientallen autoclubs met meer dan duizend auto's en bovendien zijn er bij deze evenementen de hele dag races te zien en zijn er marktkramen met onderdelen en automobilia.

Overigens werd op 8 juli 1956, in samenwerking met de MG Car Club uit België, de Grand Prix Benelux op het circuit van Zandvoort gereden. Het zou een jaarlijks terugkerend evenement gaan worden. Vanaf 1957 werden er evenementen georganiseerd met de Porsche Club Nederland, Triumph Club Nederland en de DKW Sportclub Holland. Het waren bijna altijd tijdsritten en behendigheidsritten op het circuit van Zandvoort.

MG Competitions

MG Competitions Holland is een autoraceclub van historische Britse sportwagens in competitieverband van met name modellen van het merk MG.

Hier een link naar de website: MG Competitions Holland

Een merk met een race-stamboom

In 1906 werd de bouw gestart van een circuit in de lommerrijke omgeving van Surrey (Engeland), dat vervolgens uitgroeide tot 's werelds eerste racecircuit en feitelijke geboorteplaats van de Britse motorsport: Brooklands. Het werd de gemotoriseerde tegenhanger van een ander beroemd raceparcours: Ascot.

Bouw Brooklands - 1906	Brooklands	Brooklands 1929 High speed trial	Brooklands 1929

De allereerste MG's die op dit circuit rondreden waren de 14/28 MG Super Sport models, die op het Weybridge circuit bij de MCC High Speed Trials in de prijzen waren gevallen. Reeds in de jaren twintig was MG een bekend gezicht op de diverse circuits en bij recordpogingen. In eerste instantie met de Midgets, later gevolgd door de K-type Magnette en de K3, waarmee de eerste twee plaatsen werden behaald in de 1.100 cc-klasse van de Mille Miglia. De belangrijkste overwinning werd in 1933 echter behaald door de Italiaanse coureur Tazio Nuvolari bij de Tourist Trophy van Ulster. Eerder was het de beroemde coureur George E.T. Eyston in september 1931 al gelukt om op de racebaan van Montlhéry bij Parijs, met een Midget EX120, de snelheidsgrens van 100 mph te doorbreken met slechts een 743cc motor. Hij wist een uur lang een snelheid van 101 mph te behouden. Overigens kende deze recordpoging geen goed einde, de auto vloog in brand.

Dat MG trots was op de race-successen bleek wel uit de brochures uit die tijd.

De nieuwe modellen werden gepresenteerd als: De nieuwe Midget - de auto met de racestamboom.

MG Midget Mk II Montlhéry	een kijkje in de cockpit	De Magic Midget	Eyston in de EX127

Hoewel er met de verkoop aan Morris Motors Ltd in 1935 een einde kwam aan de racerij, werd een nieuwe recordpoging ondernomen met de MG EX135. Ontstaan vanuit een eerder speciaal voor George Eyston aangepaste K3, met de bijnaam "de Humbug" (vanwege de bruine en witte strepen op de carrosserie), werd het chassis opnieuw gebouwd en voorzien van een gestroomlijnde carrosserie. Deze zescilinder, 1.087 cc, K3 Magnette was zonder twijfel de meest succesvolle MG-racewagen ooit. Een eerste poging om het wereldrecord in de 1.100 cc-klasse te doorbreken werd in 1938 op de Autobahn bij Frankfurt gedaan. Goldie Gardner stuurde de EX135 naar snelheden boven de 186mph op zowel de kilometer als de mijl. In 1939 werd zelfs de grens van 200 mph doorbroken. Het lukte MG ook om recordhouder in de 1.500 cc-klasse te worden. 

De Humbug	Autobahn Frankfurt-Dessau	1947 EX135 at Jabbeke	1938 EX135 at Frankfurt

Begin jaren vijftig brak er een nieuw tijdperk aan voor MG, samen met de coureur Goldie Gardner. Vele record pogingen werden ondernomen op de zoutvlaktes van Bonneville in de Verenigde Staten. De EX135 werd voorzien van een viercilinder XPAG motor, zoals op dat moment in gebruik in de MG TD Midget. Er werden twee 1.250 cc uitvoeringen ontwikkeld en naar de Verenigde Staten verscheept. In augustus 1950 werden hier de eerste snelheidsrecords gevestigd. Uiteindelijk werd het record gezet op 189 mph op de 5 mijl en bijna 183mph op de 10 kilometer. Tussen 1936 en 1952 wist Major Gardner meer dan honderd internationale en nationale records in Engeland, Frankrijk, Duitsland, Italië, België en de Verenigde Staten te breken. Hij overleed in 1958 op 68-jarige leeftijd.biografie goldie gardner

De EX135 - Goldie's secret weapon - staat in het Gaydon museum ten toon gesteld. 

Artikelen uit  The Autocar	23 september 1949	pagina's	5 -57, 59

---

Le Mans

1933: de 24 Uren van Le Mans: bij deze race behaalde de MG C-type Montlhéry Midget één van de grootste successen in het bestaan van MG-racing: niet alleen wist deze MG te finishen, maar eindigde hij ook op een overall 6e plaats, won in zijn eigen klasse en behaalde een 2e plaats in de Index of Performance. Het is de op twee na hoogste klassering van een MG bij een Le Mans-race ooit.

Klaar voor de start	in actie .....	K3 Magnette

Aan de Grand Prix d'Endurance, ook wel bekend als de 24 Uren van Le Mans, werd op 23 juni 1951 deelgenomen door een MG TA (#43) met speciale carrosserie. De wagen werd bestuurd door George Philips. Vanwege motorproblemen moest de wagen, genaamd EX172, voortijdig de race beëindigen. Deze wagen zou jaren later de basis worden voor een zeer succesvolle MG: de MGA. Technische specificaties:MG EX172 1951 #43 specifications

De EX172 kende vele problemen, zowel motorisch als voor wat betreft de carrosserie. Syd Evener, werkzaam op de designafdeling, werd verantwoordelijk voor een nieuw ontwerp: de EX175. In 1952 werd een tweede chassis verder aangepast en kreeg het de prototype aanduiding EX179. Onder leiding van een nieuwe algemeen directeur, John Thornley (overigens één van de mede-oprichters van de Engelse MG Car Club), braken er nieuwe tijden aan en stond het racen weer volop in de belangstelling bij MG. Syd Enever was inmiddels aangesteld als technisch directeur en kreeg de opdracht om drie speciaal geconstrueerde auto's te bouwen, die aan de 24 Uren van Le Mans in 1955 moesten gaan deelnemen. Deze modellen  kregen de codenaam EX182 en kenden hun debuut op Le Mans op 11 juni 1955. Twee MG's wisten op een twaalfde en zeventiende plaats te eindigen, niet erg succesvol en zeker geen reclame voor het in ontwikkeling zijnde MGA-model. biografie sydney enever

MG EX172 #43 LeMans	MG EX172	MG EX175	MG EX179

Records worden behaald

Op de zoutvlaktes van Bonneville in de Amerikaanse staat Utah werden in de periode vanaf 1954 vele recordpogingen ondernomen. Dit voornamelijk om publiciteit te genereren en daarmee de tegenvallende verkoopcijfers van de MGTF in de Verenigde Staten gunstig te beïnvloeden. Samen met de tweede coureur Ken Miles ondernam Eyston in augustus 1954 een poging om het 12-uur record in de F-klasse te verbeteren. Ze wisten in totaal 7 internationale en 10 Amerikaanse records te vestigen, met als bijzondere prestatie het halen van een gemiddelde snelheid van bijna 121 mph gedurende de 12 uur. Een indrukwekkende 154 mph werd door Ken Miles, de vervanger voor Eyston die op 57-jarige leeftijd als coureur was gestopt, als topsnelheid behaald op de 10 mijl afstand. Het effect op de verkoopcijfers bleef niet uit, de records waren een uitstekende reclame voor het merk MG. In 1957 werden de records nog scherper gezet: 16 internationale records werden gevestigd, wat veel positieve publiciteit opleverde voor zowel de in die tijd geïntroduceerde MGA als voor de Twim-Cam motor.

The Autocar	24/8/1956	9/10/1959 >>	succes	kent	vele	vrienden

Intussen waren er ontwikkelingen op de thuisbasis in Engeland. Als onderdeel van de British Motor Corporation (BMC) kreeg MG te maken met het politieke spel binnen het concern. De EX179 werd teruggetrokken en moest plaats maken voor een andere wagen met een Morris Minor viercilinder motor. Een nieuwe naam - BMC Development Project EX 179 - werd geïntroduceerd. Het succes was er niet minder om: 11 internationale en 56 Amerikaanse records werden gevestigd. In de diverse persberichten werd de merknaam MG zorgvuldig vermeden! 

EX179	EX181 - Stirling Moss	1957 EX179 The Roaring Raindrop	BMC Development Project EX179

De laatste racewagen van MG is de EX181, die vanwege het aerodynamische ontwerp de bijnaam "Roaring Raindrop" kreeg. Nu er al zoveel records gevestigd waren, vond men het bij MG zeer belangrijk dat er een grote stap voorwaarts werd gemaakt: het doel werd gesteld op het overschrijden van de 250mph grens. Twee coureurs kregen de taak om dit resultaat te behalen: de Amerikanen Phill Hill en Stirling Moss, beiden afkomstig uit de Formule 1. Hoewel Moss de credits kreeg voor het breken van het record (op dat moment een snelheid van 245 mph), was het eigenlijk Hill die in een eerdere proefpoging op 23 augustus 1957 al succesvol was. Het duurde tot 1959 voordat de EX181, met Phill Hill achter het stuur, een snelheid van 254,91 mph weet te behalen. Geen MG zou hierna sneller blijken te zijn. De EX181 is eind jaren zeventig nog gebruikt voor een publiciteitstour door de Verenigde Staten en staat momenteel in het British Motor Museum. 

MG Magazine EX181    

Biografie Sir Stirling Moss

    Sir Stirling Moss remembered

In 2008 waren het Daniel Nash en Jonathan Suckling die met een MG ZT-T, die als prototype X-15 was uitgerust met een 765 pk 6-liter Ford motor V8, een nieuw snelheidsrecord op de zoutvlaktes van Bonneville noteerden: 226 mph. Zij hadden nog een tweede wagen, de MG EXF. Deze was gebaseerd op de MGF, uitgerust met een 1.433 cc K-series motor. Deze produceerde 328 pk en kwam tot een snelheid van 217mph.

MG ZT-T  X-15	MG ZT-T V8	MG EXF    EX253

Mille Miglia

In  april 1933 werd de Italiaanse 1.000-mijlrace, de Mille Miglia verreden. MG had besloten hier met een team aan deel te nemen. Een hele uitdaging, omdat in januari van dat jaar de eerste prototypen van de K-serie Magnette (de K3) nog getest moesten worden. Zes weken voor de race was het prototype getest en kon men in de fabriek de wagen aanpassen tot testwagen. Het lukte om drie wagens net op tijd klaar te krijgen voor de verscheping naar Italië. De K3 was een snelle auto en het was hard werken voor de coureurs om de auto met hoge snelheden te rijden en op de weg te houden. Nadat de eerste K3 was uitgevallen, namen de twee overgebleven deelnemers het op tegen de Maserati's en Fiat's. Hoewel de wagens in Brescia wisten te finishen, werd het algemeen klassement gewonnen door de Italiaan Tazio Nuvolari in een 2.3-liter achtcilinder Alfa Romeo. Deze Nuvolari, waarschijnlijk de allerbeste coureur van zijn tijd (zeg maar de Schumacher van de jaren dertig) maakte later de overstap naar MG en wist met de K3 de TT van Ulster te winnen, één van de grootste overwinningen van MG ooit.

1933 TT Ulster	Tazio Nuvolari	K-serie Magnette (K3)	K3 Magnette

April 1956: Peter Scott-Russell en Tom Hag racen in een MGA MJB167 vanuit de startplaats in Brescia naar een uiteindelijk 70ste plek in één van de zwaarste Mille Miglia's ooit. Een tweede MGA - de MBL 867 - werd bestuurd door twee vrouwen: Nancy Mitchell en Pat Faichney. Zij wisten de 74ste plek te behalen en wonnen de Ladies Prize.

Beide MGA's vertoonden grote gelijkenis met de EX182 Le Mans auto's uit 1955. wel was er een groot extra licht in de grille gemonteerd en de bumpers ontbraken. Voor de veiligheid, want toeschouwers stonden overal op en rond het parcours, waren extra elektrische Altette claxons geplaatst. Voor het eerst verschenen de MGA's in het rood, waar tot die tijd het traditionele British Racing Green werd gebruikt. De reden hiervoor was, dat in voorgaande races men vermoedde dat de rode (Italiaanse) auto's bevoordeeld werden door personeel dat spoorwegovergangen bewaakten en andere auto's leek op te houden. De Mille Miglia van 1956 had een start en finish in Brescia en een lengte van ruim 992 mijlen (1.597 km). Overigens werd de race gewonnen door Eugenio Castellotti in een Ferrari 290 MM Scaglietti. Klik hier voor een volledig overzicht van de uitslag: MILLE MIGLIA 1956 uitslagen

Ferrari 290MM Scaglietti	EX182 - MBL867	EX192 - MJB167	1956 Route Mille Miglia

Meer successen en nieuwe modellen

Aansprekende successen werden door de MGA Twin-Cam in 1959 behaald bij de Twaalf Uren van Sebring (2e en 3e plaats in zijn klasse). In 1960 werden ze derde en vierde. Op Silverstone, het populaire circuit in Engeland, stonden de MG's op de eerste vier plaatsen in de GT-wedstrijden. Naast de MGA wist ook de MGB diverse successen te behalen: klassenwinnaar van de 24 Uren van Le Mans in 1963, een eerste plaats in de GT-klasse in de Monte Carlo Rally van 1964 en derde bij de 12 Uren van Sebring. Met de MGC werd meegedaan aan de Targa Florio (stratencircuit van Sicilië) en de Marathon 84 Uren van de Nurburgring.

In 1962 kwam er een nieuw model op de markt, de MG Midget. Tegelijkertijd kwam Austin Healey, samen met MG onderdeel van het toenmalige BMC concern, met de Sprite Mk II op de markt. Deze wagens werden bij het grote publiek bekend als de Spridgets. Tussen 1962 en 1968 werden diverse races verreden met deze Spridgets, o.a. bij de Rally van Monte Carlo, Sebring, de Nurburgring, Targa Florio, Silverstone, Le Mans en Brands-Hatch.

In 1985 was MG plotseling weer in de belangstelling gekomen met de revolutionaire MG EX-E. Deze werd aan het grote publiek getoond tijdens de Frankfurt Motor Show. Het is echter bij een showmodel gebleven. 

De meest ambitieuze MG ooit, de EX255, zou in 1999 tijdens de 51ste Bonneville Speedweek een recordpoging doen om het snelheidsrecord van 254,9 mph (uit 1959!) te verbreken. Hiertoe kreeg de EX255 een opgevoerde V8-motor van 900 pk. Het project werd helaas voortijdig afgeblazen. 

1962 MG Midget	Austin Healey Sprite Mk II 1962	MG EX-E	MG EX255

Het wachten is nu op een nieuwe sportwagen gebaseerd op oude tradities.

Zou de MG E-motion voor MG een keerpunt worden in de markt van populaire sportwagens?

MG E-motion	SAIC Design challenge 2019 conceptcar MG EXE	SAIC Design challenge: MG GT666

_{Bronnen: een overzicht van de gebruikte bronnen is hier opgenomen: Bronvermeldingen}