Verslag Zomerrit

Onder het genot van een stralende zon togen we naar de startlocatie in Munstergeleen. Daar werden we door Frans, Jos en Tiny hartelijk ontvangen. Vanzelfsprekend waren wij niet de enige equipe die naar Munstergeleen was afgereisd, bij aankomst stond de parkeerplaats vol met MG’s. En we arriveerden zeker niet als laatste. Een ruwe schatting leerde dat er minstens 40 equipes zouden meerijden. Zoals gebruikelijk trakteerde Regio Zuid de deelnemers op koffie/thee met overheerlijke Limburgse luxe vlaai, huisgemaakt door startlocatie Brasserie Abshoven. Al gauw bleek dat deelnemende equipes uit allerlei windrichtingen afkomstig waren. Behalve uit Regio Zuid was er ruime vertegenwoordiging uit Regio Brabant, maar ook uit diverse andere regio’s en zelfs uit België. Het weer was zomers, de ontvangst allerhartelijkst en het gemêleerde gezelschap vriendelijk en goedgemutst - alle ingrediënten voor een mooie dag, het amuseren waard! De briefing stond in het teken van wegwerkzaamheden en noodzakelijke wijzigingen in de route. Aantekeningen in het routeboek werden driftig geschreven, heerlijke bedrijvigheid zoals we die vooral uit de Octagon Tour kennen. Bij vertrek hadden we een rit van 115km voor de boeg, door het Limburgse land en de aanpalende Duitse regio. Voor ons grotendeels eigen turf dus het stond bij vertrek al vast dat we een mooie omgeving zouden gaan verkennen. Eenmaal onderweg bleek het navigeren met wat uitdagingen te komen, niet in de laatste plaats door de vele wegafsluitingen en omleidingen. Vooral in Duitsland was er een overvloed aan afsluitingen, gelukkig niet allemaal op onze route maar de gele borden die we zagen met daarop Umleitung of Gesperrt waren talloos. De route voerde ons door pittoreske straatjes van stille, soms oude dorpjes met tussendoor een afwisseling van weidse blikken en wonderschone alleeën. Dat maakte het geen straf om nu en dan verkeerd te rijden of met hulp van navigatiekaarten op telefoon de route opnieuw te zoeken. In de buurt van Wildenrath vonden we dat de zon ons genoeg had doorbakken en besloten we de kap op te zetten, zonder achterruit en met open ramen was het aangenaam verder rijden. Op de finishlocatie bleek dat iedereen de route naar Susteren heeft kunnen vinden. Het was een geslaagde dag, in elk geval hebben wij ons geamuseerd.

Nicole & Frank Haasen