Dag 1 - verslag Sipke en Paulien Steggink
Start vanaf de Mallumse molen in Eibergen voor een lekker lang weekend met 13 oldtimers richting Z-Limburg.
De avond ervoor de kap er opgezet vanwege de weersvoorspellingen. Die ging er in Eibergen af omdat buienradar er gelukkig naast zat. Achteraf bleek dat het hele weekend het vrijwel droog bleef en er open gereden kon worden. Overdag een lekker zonnetje en s' avonds en 's nachts iets natter.
We konden dit weekend ook enkele nieuwe leden verwelkomen. Na een paar dagen samen optrekken, kunnen we stellen dat het een aanwinst is voor de club. Na koffie met krentewegge, zouden we in 3 groepen vertrekken. Dit werden er twee omdat de navigatie van Harrie het niet bleek te doen.
De eerste stop was Kevelaer. Daar hebben we allen gebeden dat de navigatie het weer zou doen. Het duurde even maar na een dag zijn onze gebeden verhoord en konden we in 3 groepen gaan rijden. In Kevelaer hebben we een terrasje gepakt, pelgrimskerken bekeken en gewinkeld. Een van ons heeft zelfs nog sexy ondergoed voor een prikkie op de kop getikt. Wij reden in de laatste groep met 5 MG's. Onze groep functioneerde als een soort bezemwagen. Doordat de sliert steeds langer werd raakten we met 3 auto's onze leider Jan Hunink kwijt. Toen rechtstreeks naar hotel Vijlerhof in Vijlen gereden. Omdat we als eersten aankwamen hebben we de mooiste kamers ingepikt. Met een drankje op het gezellige terras, zagen we de rest binnendruppelen. Steeds meer stoelen werden aangeschoven tot we met 26 mensen de helft van het terras bevolkten. Zowel het hotel als de bediening waren geweldig. Prima kamers, moderne badkamers, uitzicht op de parkeerplaats met MG's en een uitstekend diner. Een goede start van het weekend.
Dag 2 - Carel en Elly Noordendorp
Vrijdagmorgen vroeg op. We hebben goed geslapen en worden om 8:30 verwacht aan een goed verzorgd ontbijt en is het de bedoeling dat wij om 9:30 starten met de route. Voorheen is er nog een discussie kap op of af. Als ieder voor zich heeft uitgemaakt of hij open of dicht gaat rijden en ieder bij de juiste groep is opgesteld, wordt er gestart. De route gaat over smalle weggetjes en de z.g.n holle wegen richting het Drielandenpunt bij Vaals hier wordt een stop gehouden met de mogelijkheid de uitkijktoren te beklimmen, dit kost geld en inspanning bij mijn weten heeft niemand van de MG-club de uitkijktoren beklommen (weet niet of dit uit zuinigheid was of gebrek aan conditie) . Hierna wordt gestart en gaat de route deels Duitsland en België komen wij aan bij de Amerikaanse militair begraafplaats Henri Chapelle, hier zijn 7989 gesneuvelde Amerikaanse soldaten begraven, het is een zeer imponerend gezicht al die kruizen en van welke kant je het ook bekijkt ze staan allemaal in een rij, dit aanzicht geeft je een triest gevoel als je bedenkt hoe zinloos deze levens zijn opgeofferd . Vanaf hier gaat de route verder naar restaurant-café Modern in Teuven België waar een voortreffelijke lunch geserveerd werd. Na de lunch wordt de rit vervolgt via allerlei slingerweggetjes richting hotel Vijlerhof onze groep kwam als laatste binnen de oorzaak was niet alleen dat wij de laatste groep waren maar ook dat Jan Hunink onze voorrijder enkele bijzondere verrichting had ingelast zoals keren op de weg om zo de voertuig beheersing te vergroten, door enkelen werd dit uitgelegd als van de route af zijn wat absoluut niet het geval was. Als je zo achter elkaar aan rijd valt je het verschil op in het model MG-A en MG-B de A heeft toch mooie wulpse ronding wat een lust voor het oog is. Voor we aan het diner beginnen wordt de dag en de rit nog even door genomen en komen de sterke verhalen naar boven. Dan wordt het tijd om je op te frissen voor het voortreffelijk diner met een zeer enthousiaste groep jonge mensen die voor de drankjes zorgden en het eten serveerden dit gaf de avond een positieve sfeer waarin nog gezellig werd na geborreld al met al een fijne afsluiting van een geslaagde MG dag .
Dag 3 - Jan en Gerry Hunink
Na gisteren veel met dak eraf en erop te hebben geoefend werd na het eerste ochtendgloren buienradar geraadpleegd. Het zag er goed uit voor vandaag. Nu eerst een goed ontbijt waarbij het programma van de dag uitvoerig werd besproken. Vandaag rijden we de 105 km lange Mergelland route. Om 09:30 werden de motoren gestart. Op weg naar de Sint Pietersberg en de mergelgroeve van Maastricht via vele, wat de Engelsen zo mooi single track roads noemen. Toch kom je op zo’n single track road nog wel eens een auto met sleurhut tegen wat de nodige problemen oplevert bij het passeren. Wij bleven er kalm onder maar de bestuurder van de combinatie werd echt pissig.
In Valkenburg aan de Geul waren de laatste sporen van de overstroming nog te zien. Een straat met bij bijna elk huis een grote afvalcontainer was geen zeldzaamheid. Na circa 65 km kwamen we bij de Sint Pietersberg aan. Hier hebben we een wandeling over het mergel plateau gemaakt met mooie vergezichten op onder anderen de niet meer in productie zijnde mergel groeve. Deze groeve wordt nu vaak gebruikt door broedende oehoes. Echter geen oehoe te bekennen.
Om circa 13:00 vertrokken we naar eetcafé “De Bosrand” in St Geertruid voor een goede lunch. Hier mochten we onze MG’s parkeren op een hellend grasland. Echter de ingang was al redelijk omgeploegd door eerdere bezoekers. De door de regen spiegelgladde Limburgse löss lachte ons al toe. Het werd dus een glibberen en glijden om het hellende terrein op te kunnen rijden waarbij de MG chauffeurs het niet voor elkaar onder wilden doen. Menig bestuurder moest meerder pogingen doen om de Limburgse löss te bedwingen. Al met al een zeer komische vertoning. Daarna wachtte ons een uitstekende lunch. Om 15:00 uur werd het tijd om de route verder te vervolgen. We reden langs de Limburgse grens met België via Margraten, Slenaken, Epen weer naar hotel Vijlerhof in Vijlen. Aangekomen in het hotel werd het terras verbouwd om samen als één groep gezellig, met natuurlijk een goed glas wijn of Limburgs biertje, de dag na te bespreken en weer uit te kijken naar een perfect diner.
Dag 4 - Anny Beckers en Gerard van Bussel
Op zondagmorgen tegen tienen vertrekken we met 12 equipes vanuit Vijlen. Eén team vertrekt eerder om ‘s middags thuis te kunnen zijn voor een jubileumfeest. De beierende klokken van de St Martinuskerk, de afgelopen dagen onze landmark in het Limburgse Landschap, begeleiden ons vertrek.
We rijden langs de oostgrens van Zuid-Limburg en nemen in het smalste deel van Limburg een afslag naar België omdat het daar lekker goedkoop tanken is. Maar dan ervaren we dat het tankstation geen sanitaire gastvrijheid kent in coronatijd en de toiletsleutel wordt ondanks sterk aandringen niet verstrekt. Uiteraard wordt er snel een ‘creatieve’ oplossing gevonden.
We steken bij Venlo nog een keer de Maas over en dan komen we in het oude centrum van Arcen. Bij een heerlijke lunch neemt regio coördinator Jan Hunink de gelegenheid om Frans en Harry te bedanken. Ze hebben dit prachtige tourweekend georganiseerd. Met mooie tochten en goede adresjes voor eten en drinken en natuurlijk ons prima verblijf in de Vijlerhof. Een klaterend applaus volgt voor de twee mannen en hun partners. We wandelen nog even langs de zonnige Maasboulevard en zien hier en daar nog de opgedroogde bruine modder van het hoogwater op muren en struiken. Wat lijkt dat alweer lang geleden.
Onder veel bekijks vertrekken we uit het stadje richting Duitsland. De straffe wind in de rug is gunstig voor het benzineverbruik. Diverse caps worden nog steviger over de oren getrokken of toch maar afgezet. Bij Emmerich nemen de fraaie hangbrug over de Rijn en komen bij ’s Heerenberg de Achterhoek binnen. Door het mooie coulisselandschap komen we weer aan bij het Muldershuis van de Mallumse molen in Eibergen.
Het weer is ons vandaag goed gezind geweest. De eerste echt dreigende regenbui van vandaag trekt op korte afstand voorbij. Op een zonnig terras van het Muldershuis genieten we heerlijk na en toasten op de mooie afloop. Bij de evaluatieronde stellen we vast dat iedereen terug kijkt op een leuk weekend zonder panne of ander ongemak, op die ene steeds losspringende motorkap na. Maar dat zorgde ook weer voor de nodige hilariteit.
Rond vijven vertrekken de laatste equipes uit Eibergen: bij een spaarzaam zonnetje is het voor de één de laatste kilometers en voor andere nog een afsluitende toertocht om Twente te doorkruisen op weg naar huis.
