Snertrit 2022
Om te beginnen een compliment voor Wilma en haar compagnon. De erwtensoep was heerlijk en gemaakt met verse groenten erin. Iedereen zat te smullen en wie geen erwtensoep lustte was er altijd nog een croquetje met patat.
De ontvangst was in café `t praathuis. Daar heerste een gezellige drukte, met niet alleen MG- rijders maar ook andere gasten. Koffie met gebak werd snel goed geserveerd.
Op de parkeerplaats was het wel eventjes zoeken naar een "plekkie". Maar ja You Can`t Have It All.
Na de inleiding door Marco Gonsalves werd het woord gegeven aan Ad Stuurman en Wim van Rijn. Er waren enkele wijzigingen op de route en die werden doorgegeven.
Vooral in Alphen aan de Rijn was het even zoeken naar de “GNEPHOEK”, de weg er naartoe was afgesloten voor alle verkeer. De omleiding was even moeilijk te vinden , maar met een beetje creativiteit komt je er wel uit.
Het veengebied rond de Nieuwkoopseplassen is een echt natuurgebied waar je heerlijk kunt fietsen , maar ook natuurlijk met de MG een rondje rijden. De route ging naar Noorden en de Woerdense Verlaat, een dorpje vallend onder Nieuwkoop en dank zijn naam aan de verlaat, een sluis, tussen de Grecht en de Kromme Mijdrecht gelegen.
Via de Amstelkade, mooi en bochtig, waar je `s nacht met een biertje op niet langs moet gaan, kwamen we in ”de Hoef”. De rit was grensoverschrijdend, want soms zaten we in de provincie Utrecht en dan weer Zuid-Holland, maar ook in Noord Holland.
Na Vrouwenakker reden we langs de “Amstel” naar de Langeraarse plassen om vervolgens langs de “Braassem” te komen.
Woubrugge, het dorp waar Joop Zoetemelk vandaan komt.
Toen was daar Alpen aan de Rijn. Daar hebben wij de Leidse Schouw wel 2 keer gedaan om weer op de route te komen. We kwamen aan in Hazerswoude. Enkelen van jullie weten nog wel dat Joop Postma en ik daar een grensbenaderingsrit hebben gemaakt. We reden ongeveer over dezelfde wegen, dwars door de polder, naar Benthuizen.
We reden over het weggetje “Spookverlaat” dat gevolgd werd door de Galgweg. We hebben nog gezocht of het spook soms aan de galg hing, maar niet gevonden.
Daarna via Kruiswijk naar “op Moer” waar we opgewacht werden door Wilma en haar compagnon.
Wat was het gezellig om bij te praten met alle MG vrienden.
Regio mannen bedankt en in ieder geval tot de Nieuwjaarsreceptie in 2023.
Wellicht zien wij elkaar bij de eindejaar lunch.
Vriendelijk groeten van,
Wim en Pinet Arends
Traditiegetrouw wordt het rittenseizoen van regio West afgesloten met een gezamenlijke erwtensoepmaaltijd in gebouw “Op Moer” te Moerkapelle.
Afwijkend van de traditie van de rit was, dat er geen puzzelelement aan was verbonden, zodat ook de uitzetter(s) van de 2023 editie nog niet vast staat.
Wat wel vast stond is, dat van het vertrekpunt Café “’t Praathuis” te Nieuwkoop een stoet van ca 25 MG’s de monotone graskleur van Het Groene Hart, een polychroom aanzicht gaven.
Onze regio mag zich gelukkig prijzen dat 3 sprekers uit het team zich uiten in een proloog, bestaande uit een woord van welkom, een twee correcties op de uitgezette route.
De uitzetters hadden weer kans gezien om een 70 km lange, ontspannende en verrassende rit, in elkaar te knutselen. Of als een opmerking op mijn Facebookpost luidde: het was een mooie rit, de snert lekker en de sfeer gezellig.
Ik zal deze keer in (niet in alfabetisch-lexicografische volgorde overigens) de plaatsen noemen die we mochten passeren, te beginnen met: Nieuwkoop – Woerdens Verlaat – De Hoef – Vrouwenakker – Langeraar – Woubrugge - Alphen a/d Rijn – Hazerswoude Dorp – Benthuizen – Kruiswijk – Moerkapelle.
Wat boften we weer met het weer. Afgezien, van de eerste koude herfstdag, het was zo’n 2-4°C, konden de cabrio’s met gemak open rijden.
Natuurlijk werden we geconfronteerd met de stikstofcrisis, zij het in beperkte mate, het aantal omgekeerde vlaggen was zeer beperkt in deze streek. Eén spandoek eiste de aandacht op met “Geen boer geen voer”.
Het Groene hart, dat een oppervlakte omvat van ruim 180.000 ha werd in 2004 aangewezen als Nationaal Landschap, dat tevens een aantal Natura 2000 gebieden omvat, waarmee het aantal toekomstige bestemmingen beperkt wordt.
Wie zich nog de aanwijzingen op het navigatiedisplay maar ook op de papieren versie voor de geest haalt, herinnert zich misschien tussen Alphen aan de Rijn en Hazerswoude een smalle weg door een schitterend natuurgebied, met de sinistere naam Spookverlaat later overgaand in Galgweg. Dat triggert natuurlijk de nieuwgierigheid, althans die van ons.
Wie Googelt op; Spookverlaat komt terecht bij de legende van Frederik en Amalia. De vurige liefde van Frederik voor Amalia heeft hij moeten bekopen met de verdrinkingsdood.
Het lijkt een soort Neder-Italiaanse evenknie, van het beroemde verhaal van Romeo & Julia. Zo van liefde tot de dood ons scheidt.
Zoals al gememoreerd konden we de MG-west meeting afsluiten met een heerlijk snertmaaltijd, bereid en geserveerd door Wilma en haar “brigade”
Uitzetters en organisatie weer heel erg bedankt en tot volgend jaar.
Groeten,
Evert en Henny Reedijk
klik op SNERTRIT om de film te bekijken. Het is in vogelvlucht (af en toe letterlijk) een leuke impressie van de gereden Herfstrit.
Hartelijke groeten,
Ad van der Horst
