Verslag presentatie MG VA met kenteken CBL 192, ex (oprichter MG) Cecil Kimber,
Op een andere plaats dan gebruikelijk, n.l. in de nostalgische garage van de MG workshop in Monster vond de presentatie plaats van de laatste MG VA die in bezit was van Cecil Kimber, voor zijn tragische overlijden op 4 februari 1945 bij een treinongeluk in Londen.
Een 40-tal belangstellenden hadden de weg gevonden naar deze presentatie.
Het verhaal begon met een beroemde uitspraak van Kimber:
If you want to get something done, you shouldn’t talk about it.
Because if you talk about it, there will be a discussion.
And if there’ll be a discussion, there will be a debate.
And if there is a debate, there will be opposition.
And it won’t get done.
De geschiedenis van de VA CBL 192 na het overlijden van Cecil Kimber.
De VA saloon 1,5 ltr. is geïntroduceerd in 1936 en was het tussen-model tussen de TA roadster en de 2.0 ltr. SA Saloon.
Wat weten we van de ze auto?
De auto is gebouwd in 1939, gebruikt als demonstratieauto door de fabriek en gebruikt door de General Manager van de MG fabriek Cicil Kimber als persoonlijk transportmiddel. Oorspronkelijk was de kleur grijs en later is hij overgespoten naar zwart.
Vanaf 1958 is de geregistreerde eigenaar ene majoor Pike die hem kocht voor 190 pond, er enige jaren mee reed en hem in 1963 wegzette in een schuur. Daar heeft hij heel lang gestaan tot in 1987 de 16 jarige knul Malcolm Simmonds de auto in de schuur zag staan nadat een storm het dak van de schuur had doen instorten en je zo naar binnen kon kijken. Hij raakte verliefd op de auto en spoorde de eigenaar, majoor Pike dus, op die er dus al zo’n 24 jaar niet mee had gereden maar die wilde hem niet verkopen. Op een dag in 1992 bleek de schuur leeg en was de auto gestolen. Malcolm ging op zoek in diverse auto magazine’s en warempel hij vond hem in 1994 toen hij een advertentie zag staan waarin een zwarte VA werd aangeboden. De aanbieder was niet de dief, er waren al andere eigenaren geweest. De auto kwam weer terug bij de rechtmatige eigenaar majoor Pike en als dank voor zijn inspanningen mocht Malcolm de auto kopen. Hij wist natuurlijk niets van de bijzondere geschiedenis van deze auto! Hij maakte de auto rijdend en ging deelnemen aan Carclub evenementen. In juli 1996 nam hij de VA mee naar een bijeenkomst van het SA, VA en WA register in Engeland waar ook wijlen Bas de Voogd, de historicus van het SVW register in Nederland aanwezig was evenals de dochter van Cecil Kimber, Jean Kimber-Cook. Zij vertelden Malcolm wat de historie van de auto was en op die manier werd de auto aan de vergetelheid ontrukt. Hij heeft nog vele jaren deelgenomen aan ritten en heeft de auto ook In 2017 meegenomen naar een bijeenkomst van het SVW register in Nederland. Uiteindelijk zette hij de auto te koop op internet. Over de conditie van de auto had Malcolm nog een gedenkwaardige uitspraak: “Actually it’s the woodworms holding hands to keep it together”.
De stichting.
De vaste klanten van de MG workshop hebben een app groep en toen de link met de te koop staande VA daar op geplaatst werd was iedereen gelijk enthousiast en was het heel snel bekeken. Er werd binnen 10 minuten besloten met elkaar geld te lappen en de auto te kopen. De voorpret om met elkaar naar Engeland te gaan en Malcolm te ontmoeten was groot, maar toen kwam de lockdown met de reisbeperkingen en liep het heel anders. Er zijn 8 eigenaren, allen grote MG liefhebbers die ook allemaal al een eigen pre war MG in hun bezit hebben en dat aantal komt ook mooi overeen met de Octagon met zijn 8 hoeken. Voordeel is ook dat alle kosten dan door 8 gedeeld kunnen worden.
Het eigendom is notarieel vastgelegd als de stichting het “Kimber Kollektief”, ja met 2x een K.
Op 19 november kwam de VA in Nederland aan, gewoon met een transporteur.
Wat gaan ze met de auto doen.
Het doel van de stichting staat officieel als volgt in de stichtingsakte:
“Het conserveren, beheren en in rijdende staat houden van de auto in zijn huidige staat. In geval van restauratie of reparatie wordt gestreefd naar het terugbrengen naar de staat waarin Cecil Kimber de wagen heeft gereden. Reparaties worden alleen uitgevoerd om de auto in rijdende staat te houden, niet om deze mooier te maken.”
Het eerste doel is dus dat de auto moet blijven rijden en er zo weinig mogelijk aan veranderd wordt;
Hij moet zoveel mogelijk in deze ongerepte staat blijven, dus niet overspuiten o.i.d.
Hij moet wel technisch in goede staat zijn. Om te beginnen is de radiateur eruit geweest en is deze hersteld. Er is roest in de vlotterkamer en in de tank. De tank is er nu uit en er wordt bezien of deze met spoelen en sealen vanbinnen nog te redden is. Ook de carburateur is er nu af. Veel remonderdelen moeten hersteld worden zoals hoofdremcilinder, hulpcilinders, slangen voor en achter, oliekeerring achter, stuurkogels en fusee’s. De kabelboom is grotendeels in originele staat maar zit op veel plaatsen met kroonsteentjes aan elkaar en moet hoogstwaarschijnlijk worden vervangen. De achterportieren werden tot nu toe door een touw met elkaar verbonden om ze dicht te houden. Het schuifdak moet weer gangbaar worden evenals de voorruit die oorspronkelijk aan de onderzijde iets opengezet kon worden. De carrosserie wordt in de lijnolie gezet en verder wordt er weinig aan gedaan. Er wordt 1x in de 14 dagen een avond gezamenlijk met veel plezier aan gewerkt.
Als de auto klaar is wordt deze met enige regelmaat getoond op diverse evenementen.
Het was een erg interessante presentatie die geheel in stijl werd afgesloten met onderlinge gezelligheid onder het genot van een hapje en een drankje.
