Regio Noord in Corona tijd.
Wat doen we zoal, nu er geen ritten, sleuteldagen en clubavonden zijn?

Helaas zitten we weer midden in een Coronaperiode. Dus reden genoeg om onze bezigheden te delen. U mag weer insturen!

21 januari 2021 'Under Cover"
In deze periode is er niet veel te beleven met de MG. Tenminste bij mij. Overeengekomen met de verzekering (de auto is inmiddels de 50 gepasseerd) blijft ie van 1 december t/m 28 februari 2021 op stal. Nu vind ik dt geen ramp, want het weer is ook niet echt uitnodigend. En is het dat wel dan ligt er wel weer een laag zout op de weg.
Dus daarom de in afgelopen maart geopende kap eerst maar weer dicht gedaan en de winterhoes er over gedaan. Zo kan de kap weer een beetje 'op lengte' komen. Over een 1½ maand kan ie er weer af evenals de hoes, in afwachting van het betere weer. En nee...vierkante banden heb ik in de afgelopen 25 jaar nog nooit gehad (ietsje meer bar er in).

2 november 2020: Cover MG-Nieuws
Ik zelf heb in de huidige Corona tijd geen noemenswaardige of bijzondere dingen ondernomen. Wel ben ik benaderd door de eindredacteur van het MG-Nieuws met de vraag een paar foto's op te sturen die hij van mijn MGB op Facebook had gezien (die ik tijdens 'Drie fonteinen op een Pompeblêd' rit op Stania State te Oentsjerk had gemaakt), zonder verdere opgaaf van redenen. Dat heb ik gedaan, want het is toch altijd leuk als een foto van je MG ergens in het blad wordt gebruikt. Dat het eventueel voor de cover zou kunnen zijn heb ik nooit over nagedacht. Ik heb daar in de afgelopen bijna 25 jaar dan ook nog nooit een foto voor ingestuurd.
Maar wie schetst mijn verbazing als ik het MG-Nieuws van 11 november 2020 uit de brievenbus pak en mijn MGB prijkt op het voorblad... Super verrassing en ook wel een beetje trots.
Dus een hele prettige Corona-activiteit, mij aangaande, maar geheel buiten mijn eigen doen om. Wat wil je nog meer?
Tjeerd van der Meer

1 november 2020:Duitsland en Jeneverbessenbos 
We hopen nog op wat echt-mooi-weer-herfts-dagen, maar zijn al tevreden over ons MG jaar. Veel was anders dit jaar. Onze derde rondje Schotland met Ans en Henk Trip is twee keer verplaatst en staat nu gepland na de Brexit: mei 2021. De septembervakantie met Ans en Henk Trip werd zo 10 nachten Duitsland. Aan die ‘Haarnadelkurves’ kun je verslingerd raken. Regenloos zomerweer en 5 mooie gebieden doen ons Schotland bijna vergeten.
Samen met ritten en het uitzetten, zaten we het afgelopen jaar toch 4246 mijl in ons “rollend terras”, want zo noemen wij onze MG-uitstapjes. Dat kwam ook door de intelligente lock down. In het voorjaar scheen de zon vaak na einde werktijd; wegens thuiswerken al om 4uur. De horeca was dicht, maar afhalen kon wel. De rondjes waren korter dan we gewend waren. Dichter bij Emmen is het ook mooi. We hebben de blaadjes zien groeien in heel Drenthe.
Op een van die dagen zijn we uitgestapt bij een parkeerplaats, waar we al zo vaak langsgereden waren. Het was er rustig en afstand houden was gemakkelijk. Al na 50 meter werd de wereld anders… hoge, dichte jeneverbesstruiken op het gele stuifzand lieten in een natuurlijk doolhof wat paadjes open. Soms wat breder, soms moest je bukken; splitsingen kwamen na een paar struiken weer bij elkaar. Nu in oktober zitten de vrouwtjesstruiken vol bessen. Nieuwe struikjes krijgen een kans onder kleine kooitjes in de heideveldjes ertussen. Het Mantingerzand heeft twee parkeerplaatsen: direct aan de Mantingerdijk, vlak bij Camping ‘de Voscheheugte’, de ander dichter bij Mantinge aan het eind van de Stienkamp. Een wandeling in het zonnetje voor vitamine D is altijd intelligent.
De neus van onze MG zie ik nog regelmatig: heeft de hoofdrol in mijn eerste film: stukjes dash-cam- opname en foto’s van onze Duitsland reis: de beeldenreeks begint toonbaar te worden, volgens Tineke. Muziek en ondertiteling moet nog. Wat gaat daar een tijd in zitten!
René en Tineke Hin

12 augustus 2020: Ritje langs de zeedijk en omstreken
Op deze wederom warme dag toch de MG van stal gehaald voor een ritje.
Zo met die rijwind was dat best te doen. Onderweg in Het Bildt (kleihoek in noord Fryslân) hadden we geen idee meer waar we waren door alle nieuwe wegen. Tja wij komen daar ook niet dagelijks. Nog even De Zwarte Haan aangedaan om naar de Flamingo's te kijken die daar sinds enkele dagen hun kamp hadden opgeslagen. Maar helaas geen roze vogels te bekennen. Was te ver weg waarschijnlijk. Daarna de tocht vervolgt in de driehoek Holwerd-Dokkum-Burdaard. Op de terugweg een heerlijk ijsje in Gytsjerk genoten en zo weer thuis. Nu nog even het draadje aan de schakelaar van de extra fan repareren. was losgetrokken bij mijn poging de handle van de luchtklep te vinden onder het dashboard. (niet gevonden op de tast).
Tjeerd & Jelly van der Meer

Bitterballen
Wat te doen in Corona-tijd op de eerste clubavond? Dan ga je gewoon met bitterballen in het rond. Dat gaat echter niet zomaar. Pieter wordt eerst officieus “ingehuurd” als horeca medewerker. Omdat de aanwezige clubleden allemaal de gezondheids verklaring hebben ondertekend mag Pieter als “horeca medewerker” gewoon uitserveren.
Ze smaakten super!

Project brug
Het project van Joop en Erna is opgeleverd. De luiken liggen er op. En de MGB …………. “hij staat” (om met Epke te spreken)

Benzine en zo
Zondag de 21 juni, de langste dag en het begin van de zomer. Froukje en Pieter trekken erop uit een deel van de Regiorit op 26 juli te verkennen. Onderweg staat daar zomaar een rode MGA. Over de motor gebogen staat daar Jan Minnema te peinzen, die ook een ritje in gedachten had. Helaas werkt de bezinemeter niet goed en het blijkt dat hij helemaal droog staat. Gelukkig was Geeske al onderweg met een jerrycan.

Laatste hand In Veendam legt Joop de laatste hand aan zijn brug. Deze ligt nu mooi verzonken in de garagevloer. Het past allemaal exact, vakwerk dus. Nu nog even de luiken op maat zagen.

René en Tineke
Intelligente lock-down betekent alle accu’s bijladen!
Dat wij veel mooi weggetjes kennen is ook bij onze dochter Paula ( ladies rit Wolvega ) bekend. Met haar motor wilde ze graag eens met ons meerijden, ..of mee naar een rit. Heerlijk door het bos of kronkelweggetjes toeren: je hoofd leeg rijden met alleen het rijden en een mooie omgeving. Dat kwam er niet echt van: werk en kind wisselden elkaar af, of zat ‘het weer’ tegen. Door een hersenschudding van Paula werden we een paar maanden ‘virtueel’ één huishouden: wij pasten veel op en leefden soms onder een dak, zodat we minder heen en weer hoefden te vliegen.
Nu was er oppas, nog even geen werk – nog herstellende - en mooi weer, bovendien was ze toe aan het hoofd leegrijden. Een testritje op vrijdagavond, goed slapen en zaterdagmiddag op pad met erg mooi weer. Paula strak in het motorpak en wij in ons MG kloffie, een stoeltje extra achterin en wat proviand. Het was nog heerlijk rustig; bijna niemand zag de mini optocht van ons Groene Gevaar en haar Gele Monster. Pauze bij Elp in het zonnetje en weer terug over de Hondsrug naar Emmen. Dat de voertuigen de accu’s hebben bijgeladen spreekt voor zich. Ook de olie is flink rondgeslingerd. Voor Paula was het een opluchting dat de ruimtelijke oriëntering goed hersteld was. Ze had flink moeten schakelen en bochtjes nemen. Gewend aan veel sport, bleek de conditie nog wel verbetering te behoeven. Daar wordt inmiddels aan gewerkt.
Die big smile deed ons goed. Zo ook de 1000 intelligente mijlen in ons rollend terras: Drenthe is zoo mooi in de lente. Daarvan laadt onze accu - af en toe leeg van de extra inspanningen - ook weer helemaal bij!
 

Pauze in de zon bij Elp en achtervolging door het Gele Monster

René, Tineke, Pieter en Froukje hebben op de 1e pinksterdag afgesproken bij “Achter het Zaand” op het Dwingelderveld. Lekker op veilige afstand van elkaar koffie drinken in de natuur. Vanaf hier samen een ritje gereden door de geboortestreek van Rene. Rene kent alle weggetjes uit zijn hoofd. Zo reden we weer over de prachtige stukken van de “Lente in Drenthe” rit. Ergens in de buurt van Uffelte vinden we een rustige pick-nick plek. Hier hebben we onze eigen meegebrachte broodjes opgepeuzeld met als toetje voor ons allemaal een aardbeien verrassing van Froukje.

Het was reuzeleuk weer eens met een andere MG samen te rijden en we hopen dat op een volgende rit meer MG’s mogen/kunnen meedoen.

Joop & Erna konden de brug van Bé overnemen. Dat was voor Joop een buitenkans. Samen met Erna werd snel een plan gesmeed. De vloer moest opengebroken om de brug op een verdiepte manier in de vloer te laten zakken, zodat deze met luiken aan het zicht kon worden onttrokken. Een drilboor moest het beton breken; daarna samen met Erna alle stof reinigen, die in de gehele schuur was neergedwarreld door het geraas van de drilboor. Daarna met een heuse betonmolen nieuw beton maken voor de verdiepte vloer. Ziet er allemaal strak uit. En passant maakte Joop nog koperen leidingen voor de overflow van zijn HIF4 carburateurs.

Janneke Hofstra
Eventjes hét oor té luister in het heelal.

Tjeerd & Jelly van der Meer
Vandaag met dit prachtige weer, in 'Coronatijd' hebben we samen in de MG een 'Hemelvaartsdagtochtje' gemaakt. Niet te verwarren met een 'Hemelvaartstochtje'. Dan zouden de foto's er waarschijnlijk heel anders uitzien vrees ik. Was even een rondje Oentsjerk, Leeuwarden, Burdaard, Roodkerk en weer terug in Oentsjerk.
Maar deze dag hebben we met mooi weer, weer mooi mee kunnen nemen.

Corona-taxaties
Schrik niet, we hebben de club niet omgetoverd in virologen-club. Ondank vele begrijpelijke annuleringen zijn zaterdag 4 april 2020 toch nog 3 MG’s getaxeerd. De eigenaar en de organisatoren stonden ondertussen ver van de auto verwijderd op onderling 1,5 meter koffie te drinken. Het was een gedenkwaardige taxatiedag.

Sleutelen
Pieter Buijs monteert met hulp van Hans Letmaath de MGB-GT bladveren (gekocht op de garage-sale) om daarmee de achterkant van zijn MGB te liften. Is deze te laag door slappe bladveren of is de voorkant te hoog? Hij gaat het nog een keertje precies uitmeten, maar de MGB staat nu horizontaal. De sterker gebogen GT bladveren zijn met een latje wat uit elkaar geduwd om ze makkelijker te kunnen monteren.

Tijd over
Jos Soppe heeft dankzij de Corona beperkingen ineens veel tijd over. Hij maakt enorme stappen voorwaarts met zijn restauratie. Hans Letmaath helpt hem graag. Wellicht is de MGB nog op tijd klaar voor de uitgestelde reis met 4 andere MGB’s naar het Lake District in september?

Wat nog te doen?
Hans Letmaath vraagt zich af wat valt er nog te doen aan zijn eigen MGB? Toch kon Hans nog wat vinden: de arm van zijn achterdemper kraakte en het is natuurlijk altijd nuttig de onderkant te reinigen.
 

Studieobject
Wim Vast zijn MGB draait perfect, dus bedacht hij een studie object: het cardan. Hoe stel je pion en kroonwiel af? Wim Vast, Jos Soppe en Hans Letmaath hebben er een heerlijke tijd aan beleefd.

Privé-ritten
Gerrit van de Klashorst staat trots naast een veld met bloembollen

Pieter en Froukje Buijs rijden wekelijks door de drive-in van de asperge leverancier.
Ook gingen zij op zoek naar tulpen en koolzaad in Oldambt.

Henk Lier uit Beilen reed op koningsdag 27 April in de buurt van Warfhuizen. Anderhalve meter afstand was geen enkel probleem.

Elly en Peter Bruijn reden op rustige wegen in coronatijd. Lees hier hun verslag:
“Zo’n auto wil ik later ook, zo’n rooie!” Als je bij de supermarkt buiten op je partner staat te wachten is zo’n opmerking van een klein meisje natuurlijk een kadootje. De laatste tijd komen er wel meer positieve blikken onze kant op als we de MGF uitlaten. Dat was de eerste weken van de lockdown wel anders. Alsof we een zonde begingen. Maar wat deden we nu eigenlijk fout: de ANWB waarschuwt tenslotte dat een auto moet rijden, het is buiten gezonder dan binnen en mensen-op-leeftijd hebben vitamine-d nodig. Gelukkig hadden we de oude toerritten bewaard. ‘Circum Maria in Campis’ (Ans en Henk) was de eerste, in een nog wat kaal voorjaarslandschap. Daarna volgde ‘Van Veen naar Klei’ (Erna en Joop), een van onze favorieten. Soms deden we alleen deeltrajecten en kregen zowaar grote waardering voor de horeca. Want wat je mist…

Natuurlijk werden de grenzen verlegd. Naar de bollen in Flevoland, ons mooie koolzaad… En tanken in Bunde, gevolgd door een bezoek aan de vogelkijkhut in Wymeer, bleek ook geen probleem. De overheersend aanwezige hoogwaardigheidsbekleders bij een obscuur grenspostje bleken slechts geïnteresseerd in Duitse auto’s. Meestal rijden we toeristisch naar een wandelplek. Niet zelden komen we nauwelijks andere wandelaars tegen. We voelen ons eigenlijk – heel stiekem – een beetje bevoorrecht op de rustige wegen in coronatijd.
Hartelijke groet, blijf gezond Elly en Peter

Teksten en foto’s samengesteld door Pieter Buijs