MG-Nieuws, juni 2021 Nr. 6
Geplaatst: 02 jun 2021, 13:59
Wederom mijn bewondering voor ons leuke cluborgaan met prachtige foto's en interessante artikelen voor de MG-liefhebber.
Ook het enthousiast geschreven stuk van Peter van Poppel over zijn 80-jarig feestje heb ik met plezier gelezen.
Hierin roept hij ons op om zijn lijstje met "belachelijke constructies" aan te vullen.
Het is niet direct mijn intentie om dit te doen maar ik kan misschien wel wat toelichting geven op bepaalde details die onlogisch lijken.
Ten tijde van de introductie van de F/TF modellen was ik betrokken bij de typegoedkeuringen van deze modellen en zo kwam ik soms wat meer te weten over de achtergrond van bepaalde beslissingen van de fabrikant en haar ontwerpers. In die tijd werd een auto beoordeeld / getest voor toelating tot de weg op ongeveer 55 EU-deelgoedkeuringen.
Het idee van de klep in de uitlaat had te maken met de toen geldende EU-geluidseisen voor auto's die onder verschillende omstandigheden gemeten werden.
Aan de ene kant wilde men een "sportief" uitlaatgeluid aan de nieuwe sportwagen geven terwijl de auto toch moest voldoen aan de specifieke meetomstandigheden van een EU-richtlijn. Ook andere autofabrikanten kozen in die tijd voor zo'n oplossing.
Ook de resonator in het inlaatsysteem en de geluidsabsorberende paneeltjes in de achterste wielkasten hadden hiermee te maken.
De keuze van een bepaalde diameter van het smoorklephuis heeft te maken met meerdere EU-richtlijnen van dat moment op het gebied van vermogen, snelheid, remmen, geluid, besturing en het max. koppel dat de aandrijflijn kon hebben voor de geplande levensduur.
Een neveneffect is nog dat de "driveability" ongunstiger wordt beïnvloed door een grotere diameter van de smoorklep, zeg maar het soepel kunnen doseren van gas en koppeling.
Het openen van de kofferbak met de sleutel en de ontgrendeling van de voorklep in de kofferbak is een gevolg van de beoordeling van het Britse verbond van verzekeraars op diefstal gevoeligheid. De verzekeringspremie was daar o.a. van afhankelijk. De fabrikant kon zo voor een kwetsbare cabriolet toch een gunstige verzekeringspremie afdwingen. De Rover Cabriolet-modellen uit de jaren 90 hadden ook dezelfde inrichting. Toen later bleek dat de voorklep toch makkelijk te openen was van buitenaf, is het (roestgevoelige) kapje onder de slotbalk geïntroduceerd om de diefstal van bijv. accu's tegen te gaan onder dwang van de verzekeraars. Ook de aangepaste interieurdetectie voor het alarmsysteem was een eis.
Bij het beoordelen van roestgevoeligheid van bepaalde (onderstel)-delen moeten we niet vergeten dat wij als liefhebbers de auto's eigenlijk veel langer "in leven" proberen te 'houden dan dat de fabrikant, de dealers en de overheden ooit bedoeld hadden.
Ik vroeg in die tijd wel eens voor welke levensduur de auto's ontworpen werden. Volgens engineering waren ze tevreden wanneer een auto bij normaal gebruik en met het voorgeschreven onderhoud zo'n 200.000 km of 15 jaar zonder onveilige mankementen of extreme garantiekosten zijn leven kon volbrengen. Daarvoor werden ook versnelde corrosietesten gedaan in het testcentrum in Gaydon, zodat het ontwerp en de behandelingen zich konden bewijzen. Omdat de milieu-eisen in die tijd ook steeds belangrijker werden, waren de overheden niet happig op auto's die lang meekonden met voor de toekomst vervuilende technieken. Denk ook maar aan de slooppremies die toen bedacht werden.
Wat is een echte MG?
Een MG Rover product was een "normale" auto die in de smaak moest vallen van een zo groot mogelijk deel van de de beoogde doelgroep in de markt en die de fabrikant en de dealerorganisatie een gezond businessmodel moest geven. De tijd heeft geleerd of ze daarin geslaagd zijn....
Ook het enthousiast geschreven stuk van Peter van Poppel over zijn 80-jarig feestje heb ik met plezier gelezen.
Hierin roept hij ons op om zijn lijstje met "belachelijke constructies" aan te vullen.
Het is niet direct mijn intentie om dit te doen maar ik kan misschien wel wat toelichting geven op bepaalde details die onlogisch lijken.
Ten tijde van de introductie van de F/TF modellen was ik betrokken bij de typegoedkeuringen van deze modellen en zo kwam ik soms wat meer te weten over de achtergrond van bepaalde beslissingen van de fabrikant en haar ontwerpers. In die tijd werd een auto beoordeeld / getest voor toelating tot de weg op ongeveer 55 EU-deelgoedkeuringen.
Het idee van de klep in de uitlaat had te maken met de toen geldende EU-geluidseisen voor auto's die onder verschillende omstandigheden gemeten werden.
Aan de ene kant wilde men een "sportief" uitlaatgeluid aan de nieuwe sportwagen geven terwijl de auto toch moest voldoen aan de specifieke meetomstandigheden van een EU-richtlijn. Ook andere autofabrikanten kozen in die tijd voor zo'n oplossing.
Ook de resonator in het inlaatsysteem en de geluidsabsorberende paneeltjes in de achterste wielkasten hadden hiermee te maken.
De keuze van een bepaalde diameter van het smoorklephuis heeft te maken met meerdere EU-richtlijnen van dat moment op het gebied van vermogen, snelheid, remmen, geluid, besturing en het max. koppel dat de aandrijflijn kon hebben voor de geplande levensduur.
Een neveneffect is nog dat de "driveability" ongunstiger wordt beïnvloed door een grotere diameter van de smoorklep, zeg maar het soepel kunnen doseren van gas en koppeling.
Het openen van de kofferbak met de sleutel en de ontgrendeling van de voorklep in de kofferbak is een gevolg van de beoordeling van het Britse verbond van verzekeraars op diefstal gevoeligheid. De verzekeringspremie was daar o.a. van afhankelijk. De fabrikant kon zo voor een kwetsbare cabriolet toch een gunstige verzekeringspremie afdwingen. De Rover Cabriolet-modellen uit de jaren 90 hadden ook dezelfde inrichting. Toen later bleek dat de voorklep toch makkelijk te openen was van buitenaf, is het (roestgevoelige) kapje onder de slotbalk geïntroduceerd om de diefstal van bijv. accu's tegen te gaan onder dwang van de verzekeraars. Ook de aangepaste interieurdetectie voor het alarmsysteem was een eis.
Bij het beoordelen van roestgevoeligheid van bepaalde (onderstel)-delen moeten we niet vergeten dat wij als liefhebbers de auto's eigenlijk veel langer "in leven" proberen te 'houden dan dat de fabrikant, de dealers en de overheden ooit bedoeld hadden.
Ik vroeg in die tijd wel eens voor welke levensduur de auto's ontworpen werden. Volgens engineering waren ze tevreden wanneer een auto bij normaal gebruik en met het voorgeschreven onderhoud zo'n 200.000 km of 15 jaar zonder onveilige mankementen of extreme garantiekosten zijn leven kon volbrengen. Daarvoor werden ook versnelde corrosietesten gedaan in het testcentrum in Gaydon, zodat het ontwerp en de behandelingen zich konden bewijzen. Omdat de milieu-eisen in die tijd ook steeds belangrijker werden, waren de overheden niet happig op auto's die lang meekonden met voor de toekomst vervuilende technieken. Denk ook maar aan de slooppremies die toen bedacht werden.
Wat is een echte MG?
Een MG Rover product was een "normale" auto die in de smaak moest vallen van een zo groot mogelijk deel van de de beoogde doelgroep in de markt en die de fabrikant en de dealerorganisatie een gezond businessmodel moest geven. De tijd heeft geleerd of ze daarin geslaagd zijn....